کد مطلب:33464 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:243

تمایزات امام از سایر حاکمان











امیرالمومنین (ع) مخصوصا در آن هنگام كه به حكومت رسیده بودند و با مردم داد و ستد بیشتری یافته بودند، در خصوص شخصیت سیاسی و حكومتی خودشان توضیحاتی می دادند و می فرمودند كه مرا با دیگر حاكمان و قدرتمندان و سیاستمداران قیاس مكنید و مگویید كه حاكمی رفت و حاكم دیگری از همان قماش آمد، من از آن جنس نیستم. حاكمان دیگر تملق را می پسندند، مداحی شما را دوست می دارند، خوشا مدگویی را خوش می دارند و از رعایا انتظارات ویژه ای دارند. من چنین نیستم. حاكمان دیگر خوش ندارند كه حق را در روی آنها بگویند، یا كسانی ایشان را امر به معروف و نهی از منكر كنند و آنان را به عیوب و خطاهایشان واقف كنند. اما مرا آن گونه نپندارید. گمان نكنید كه حق گفتن بر من گران می آید، زیرا كسی كه از شنیدن حق ناراحت است، عمل كردن

[صفحه 32]

به حق برایش ناگوارتر خواهد بود. در حضور من آن گونه كه در برابر جباران مراعات ادب می كنید، مكنید و آن گونه سخنانی را كه در حضور آنها می گویید، نگویید. شیوه ی بر خورد شما با من و شیوه ی بر خورد من با شما فرق بسیار دارد، با نحوه ی سلوك حاكمان جبار و رعایای زبون.[1].


صفحه 32.








    1. مضمون قسمتی از خطبه ی 214 نهج البلاغه.